Psy to niezwykle inteligentne zwierzęta, które przy odrobinie chęci i zaangażowania, nauczyć można wielu umiejętności czy tricków. Ponadto tresura może mieć znaczenie typowo praktyczne – nauczenie pupila załatwiania się wyłącznie na podwórku to bardzo ułatwiająca nam życie sprawa. Zależnie od tego jakie rasy chcemy tresować, zmienia się nieco sposób w jaki tresurę należy przeprowadzać. Ponadto każda rasa ma różne predyspozycje do nauczenia się określonych zachowań. To, co daje tresura jamnika jest nieporównywalne z tym samym w przypadku chociażby mopsa. Tresowanie ma wiele gałęzi – dzięki tresurze możemy przystosować naszego psa do konkretnych ról, możemy wytrenować obronnego dobermana, pomagającego w polowaniach wyżła, wyścigowego charta, psa-przewodnika czy psiaka, który energicznie bawić się będzie z dziećmi umilając im czas wesołymi sztuczkami. Tresura odbywa się zazwyczaj przy zachowaniu reguł odkrytych przez Iwana Pawłowa. Warunkowanie klasyczne polega na wykształcaniu się odruchu warunkowanego przez czynnik zewnętrzny – najlepiej gdy jest to nagroda raczej niż kara. W ten sposób pies, wykształcając w sobie mechanizm reagowania na określony bodziec, uczy się w końcu powtarzać go także bez pojawiającego się bodźca.